10 stycznia to umowna data drugich urodzin bloga Troyann.pl. To niesamowite jak wiele się zmieniło w moim życiu w tym czasie. Z tej okazji chciałbym wam pokazać kulisy tego bloga, jego liczby oraz… Rozdać wam parę nagród.
Właśnie skończyłem porządkować kategorie na blogu. Przy okazji uznałem, że jestem wam winien małe wyjaśnienie.
To ciekawe, bo niemal rok temu poruszałem niemal ten sam temat, a bohaterem tekstu był ten sam człowiek – Thom Yorke. Twierdziłem, że jeden z wybitniejszych artystów się myli. Teraz on udowodnił mnie, że to ja byłem w błędzie.
Chciałem już rok temu, ale nie byłem świadom swojej wartości i tego, co mogę dać innym. Skończyło się na wrzuceniu do serduszkowej puszki kilku banknotów. W tym roku niemal skończył się podobnie.
Koniec roku. Bez owijania w bawełnę – też chcę go podsumować. Zerknąć z w tył w ostatnie dwanaście miesięcy. Ale nieco inaczej.
20 grudnia o 6 rano opuściłem mury najlepszego klubu w Polsce – 1500m2. Wychodziłem z niego po doskonałej zabawie, przy muzyce głównie Jorisa Voorna oraz Sovinsky’ego.
Troyann nie jest blogiem odnotowującym rekordowe liczby odsłon w polskiej blogosferze. Ale wcale nie mam parcia na ilość, wolę jakość. Dlatego też nie hejtuję, nie tworzę kontrowersyjnych treści, które łatwo wleciałyby na Wykop.
Już ponad dwa lata mieszkam w Warszawie i, choć serce chce wrócić do Gdańska, rozum każe mi tu zostać jeszcze kilka ładnych lat.
Miniony rok był bardzo bogaty muzycznie. Byliśmy świadkami wielu ciekawych premier, a mnie się zdarzyło uczestniczyć w wielu świetnych wydarzeniach.
Dotychczasowe dwie części Hobbita były dobre, lecz do geniuszu było im daleko. Jednak zapowiedź Bitwy Pięciu Armii rozpaliła moje oczekiwania. Wszak, wychowałem się na Władcy Pierścieni, w którym sceny batalistyczne powalały na kolana.
