Długo wyczekiwany przez graczy konsolowych moment nadszedł – weszliśmy w nową generację najważniejszych na rynku urządzeń. Xbox już ma za sobą premierę, a lada dzień nadejdzie także nowe PlayStation.
Niedawno stuknęło mi już cztery lata od zakupienia konsoli, a ostatnie miesiące to właściwie granie w tylko jedną grę.
Obserwując z nieco większego niż dawniej dystansu branżę gier komputerowych miałem duże obawy – wszystko zmierza w kierunku gry online. Ale ten trend chyba zaczyna wyhamowywać.
Podobnie jak przed rokiem, tak i teraz postaram się podsumować najciekawsze dzieła kultury minionych dwunastu miesięcy w trzech kategoriach: filmu, seriali i gier. Bo za nami pod wieloma względami bardzo udany okres.
Mimo, że 2015 rok nie był dla mnie osobiście jakoś wybitnie dobry, to jednak otaczałem się wieloma wspaniałymi wytworami ludzkości, które sprawiły, że był przyzwoicie przyjemny.
Ten rok zleciał jak z bicza strzelił. Czyli szybko. Poświęciłem na granie setki godzin, a i tak ukończyłem zbyt mało tytułów niż bym chciał. Dziś podsumuję w paru zdaniach moją decyzję o zakupie PlayStation 4 po dwunastu miesiącach.
Od kilku dni gram sobie w jedną z najpopularniejszych gier na PlayStation 3 – Uncharted: Fortuna Drake’a, mając konsolę nowszej generacji.
Kolejny samotny wieczór w mojej warszawskiej kawalerce. Siedzę na kanapie, w ręku pad od konsoli, a ja przed moim monitorkiem gram w kolejną grę. Sam. Bez nikogo obok. Bez nikogo „na łączu”. I wiecie co? Lubię tak.
Poszedłem w piątek do kina na drugą próbę filmowej interpretacji gry Hitman. Poprzednia nie była za bardzo udana, więc miałem nadzieję na coś lepszego za drugim razem.
Mija siódmy dzień grania w najnowszą część jednej z ulubionych serii gier w życiu. Pech chciał, że dziś była premiera GTA V, czyli gry dla mnie najważniejszej, więc póki co rewolucyjny Paryż idzie w odstawkę.
