Długo wyczekiwany przez graczy konsolowych moment nadszedł – weszliśmy w nową generację najważniejszych na rynku urządzeń. Xbox już ma za sobą premierę, a lada dzień nadejdzie także nowe PlayStation.
Rzadko poruszam giereczkowe tematy na blogu, bo zdecydowanie za rzadko gram w gry inne niż Fifa. Kiedy jednak się uda to starannie dobieram tytuły. Miesiąc temu padło na „Jedi: Fallen Order”.
Niedawno stuknęło mi już cztery lata od zakupienia konsoli, a ostatnie miesiące to właściwie granie w tylko jedną grę.
Podobnie jak przed rokiem, tak i teraz postaram się podsumować najciekawsze dzieła kultury minionych dwunastu miesięcy w trzech kategoriach: filmu, seriali i gier. Bo za nami pod wieloma względami bardzo udany okres.
Napisać, że jestem wobec technologii wirtualnej rzeczywistości nieco sceptyczny to nic nie napisać.
Ponad ćwierć wieku temu w Polsce zakończył się komunizm (doskonale pamiętam te czasy, żyłem w PRL-u całe osiem miesięcy) i zaczęliśmy żyć w kapitalistycznym świecie. Mam jednak wrażenie, że część dawnych nawyków powraca.
Ten rok zleciał jak z bicza strzelił. Czyli szybko. Poświęciłem na granie setki godzin, a i tak ukończyłem zbyt mało tytułów niż bym chciał. Dziś podsumuję w paru zdaniach moją decyzję o zakupie PlayStation 4 po dwunastu miesiącach.
Od kilku dni gram sobie w jedną z najpopularniejszych gier na PlayStation 3 – Uncharted: Fortuna Drake’a, mając konsolę nowszej generacji.
Każdy z nas ma swoje ulubione marki, produkty czy usługi. Takie, których używamy każdego dnia, takie, które sprawiają nam nieskłamaną frajdę.
Czasy gdy gry komputerowe były niszowym biznesem i rozrywką dla nerdów minęły jakąś dekadę temu. Obecnie największe tytuły to zjawiska kulturowe, a ich budżety są czasem większe niż w Hollywood.
